Nieuw Zeeland (2)
Blijf op de hoogte en volg Bart
01 April 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Geachte lezers,
Aan alles komt een eind zoals jullie ook we weten. Zo komt er ook een einde aan onze reis. Helaas moeten wij dan ook mededelen, dat daarmee ook de verslagen op deze site zullen stoppen.
Gelukkig voor jullie, kunnen wij nog eenmaal al onze avonturen in een verhaaltje zetten.
De laatste keer dat wij wat van ons hebben laten horen, vertelden we dat we weer naar het Noordereiland gingen voor de laatste weken van de reis.
Joyce en Rene hebben we inmiddels gedag gezegd en Tonnie is weer alleen van ons. De boottrip naar het Noorden is niet bepaald spannend, maar drie uur later komen we veilig aan om het eiland waar de trip in Nieuw Zeeland begon. Via een aantal dorpjes komen we aan bij Whanganui waar we ons weer eens verdiepen in de Maori cultuur.
Maar hierna begint het echte spektakel pas. We rijden naar Taranaki. Mount Taranaki is een vulkaan die niet meer actief is en we willen deze graag beklimmen. Het is de enige berg in de omgeving en het ziet er indrukwekkend uit. De tocht omhoog was, laten we zeggen, redelijk pittig. Het begon met wat stijle stukjes, een trap en een pad. Het tweede deel waren echter alleen los liggende stenen en gingen we toch meer richting berg beklimmen. Het kostte ons maar liefst 5 uur om de top te bereiken, maar dan staan we toch wel op een vulkaan in de sneeuw. Het uitzicht in geweldig en we zien onze volgende bestemming al in de verte: Het Tongariro National Park.
In dit park kun je een van de mooitste een daagse tochten doen in de wereld. Fanatiek dat we zijn, boeken wij ook een shuttlebus naar het begin van de trekking. Om 6 uur staan we klaar en we betreden als eersten het park. De zon komt langzaam op en na een tijdje staan we aan de voet van Mount Doom, bij ons allen wel bekend uit de Lord of the Ring films. Iets verder klimmen we naar de top van Mount Tongariro en hebben een mooi uitzicht over de vallei.
Tijdens de tocht komen we langs vulkanische activiteit en we ruiken de ranzige eierlucht die hier gepaard mee gaat. We lopen langs een actieve vulkaan, die een jaar eerder nog is uitgebarsten, best cool.
Het volgende wat we gaan doen is skydiven, dit gaan we doen in Taupo. We boeken de duik voor een paar dagen later. Helaas voor ons krijgen we te maken met veel wind en regen op de dag dat wij gaan springen. De sprong wordt een dag uitgesteld. Intens gelukkig worden we dan ook een dag later wakker als we zien dat de blauwe lucht zich heeft gemeld in Taupo. De sprong gaat door! Na de instructies stappen we in het vliegtuig en na een half uur gaat het deurtje open. Bart mag zich als eerste naar beneden laten vallen en als tweede volgt Tatje al snel. De minuut vrije val gaat zeer snel voorbij maar het is super. Met 200 kilometer per uur donderden we naar beneden en proberen we nog even tof te doen voor de cameraman die met ons mee springt.
Vol enthousiasme stappen we uit de limosine die ons weer afzet in de stad. De video en de foto's van de sprong zijn geweldig!
We rijden door Roturua, een stad die bekend staat om de stank. De hele stad stink naar rotte eieren door de vulkanische shizzle in de stad. Na een paar uur hebben we genoeg geroken en we rijden naar Coromandel. Een mooi gebied in het Noorden van het eiland. Hier liggen we vooral op het strand en kunnen we weer werken aan onze gebruinde huid. Op het Hot Water Beach graven we als echte Duitse toeristen onze eigen spa. Door een hete steen in de grond wordt het strand verwarmd bij eb. Erg leuk, maar na een uur werd het wat druk en werd het wat te heet voor onze billetjes.
In het noordelijkste puntje van Coromandel melden wij ons weer aan het strand voor een paar dagen en doen we precies niks. In Thames gaan we nog eens een wandeltocht doen in de Pinnacles. De laatste tocht, we hebben nu toch wel genoeg gewandeld.
Na de flinke wandeltocht en het zwemmen in een meertje rijden we naar The Bay of Islands. We checken het weer even en komen tot de conclusie dat er een cycloon aankomt. Tijd voor een hostel en die vinden we in Paihia. De dagen hier doen we niet veel. Het regent de hele dag, we eten fish & chips en we kijken films met de andere mensen in het hostel. Na twee dagen is het beter en we rijden naar Doubless Bay. Een mooie camping aan het strand is de bestemming voor de komende dagen en ook hier doen we vrijwel niks.
Met een nog bruinere huid vertrekken we naar Kaitaia om vervolgens naar Noordland te gaan. Cape Reinga is het noordelijkste puntje van het land en nadat we op het meeste zuidelijke puntje stonden, staan we nu ook op het noordelijkste puntje. Erg spannend allemaal.
Tijd om Tonnie nog eens flink te testen. Eerst rijden we door een soort van beekje, de Te Paki Stream. We komen aan op 90 mile beach en hier mag je gewoon over heen rijden. Dit doen we dan ook ongeveer 2 uur lang tijdens eb en we zijn blij dat de auto ook dit heeft overleefd.
We rijden naar een bos waar de Kauri bomen staan. Dit zijn de grootste bomen, 15 meter dik, in Nieuw Zeeland en in de buurt zoeken we een camping. In de nacht proberen we kiwi's te spotten. Nee, geen stuk fruit maar een zeldzame vogel. Helaas horen we ze alleen en hebben we er geen een gezien.
Na wat stops bij een meer, een oud schoolgebouw wat nu een hostel is en het strand, rijden we terug naar Auckland. We moeten onze auto verkopen. We zijn erg blij dat we zonder al te veel problemen het gehaald hebben.
Op zaterdag proberen we het bij een carfair samen met 30 andere backpackers. Al snel kwamen we er achter dat dit niet het beste seizoen is om een auto te verkopen en slechts 2 van het hele zooitje verkopen de auto.
De carfair op zondag is een stuk populairder. Er zijn veel meer mensen die een auto zoeken en iedereen heeft weer wat hoop. Helaas is Tonnie niet erg populair en zitten we vlak voor het einde nog steeds op de motorkap. Maar dan gebeurd het. Een niet Engels sprekende Chinees vind de auto toch wel interessant, met wat gebaren en een vertaling van een man uit Hong Kong leggen we uit dat dit de beste auto is op het park. Onze nieuwe Chinese vriend vind het goed, niet wetend dat de auto soms niet start en dat er bij het rijden op een berg flink wat rook onder de kap vandaan komt. De beste man geeft ons het geld en we weten niet hoe snel we weg moeten gaan.
Met gevulde zakken gaan we Auckland in en kopen we nieuwe kleren. Ook vieren wij dit met wat pilsjes en hebben we inmiddels nog maar een dag voordat we onze rugzak moeten pakken.
Onze reis zit er zo wat op en binnen 24 uur zitten we al in het vliegtuig. Wij hebben de laatste zes maanden een geweldige tijd gehad in China, Hong Kong, Vietnam, Cambodja, Laos, Thailand, Maleisie, Singapore, Australie en Nieuw Zeeland!
We willen jullie natuurlijk bedanken voor het lezen van onze verslagen en de geweldige reacties!
Zoals we eerder al aangaven, zien we jullie allemaal op Schiphol rond een uur of 7.00.
Met een ietwat dubbel gevoel zeggen we: Tot overmorgen!
Gegroet,
Bartatje
Aan alles komt een eind zoals jullie ook we weten. Zo komt er ook een einde aan onze reis. Helaas moeten wij dan ook mededelen, dat daarmee ook de verslagen op deze site zullen stoppen.
Gelukkig voor jullie, kunnen wij nog eenmaal al onze avonturen in een verhaaltje zetten.
De laatste keer dat wij wat van ons hebben laten horen, vertelden we dat we weer naar het Noordereiland gingen voor de laatste weken van de reis.
Joyce en Rene hebben we inmiddels gedag gezegd en Tonnie is weer alleen van ons. De boottrip naar het Noorden is niet bepaald spannend, maar drie uur later komen we veilig aan om het eiland waar de trip in Nieuw Zeeland begon. Via een aantal dorpjes komen we aan bij Whanganui waar we ons weer eens verdiepen in de Maori cultuur.
Maar hierna begint het echte spektakel pas. We rijden naar Taranaki. Mount Taranaki is een vulkaan die niet meer actief is en we willen deze graag beklimmen. Het is de enige berg in de omgeving en het ziet er indrukwekkend uit. De tocht omhoog was, laten we zeggen, redelijk pittig. Het begon met wat stijle stukjes, een trap en een pad. Het tweede deel waren echter alleen los liggende stenen en gingen we toch meer richting berg beklimmen. Het kostte ons maar liefst 5 uur om de top te bereiken, maar dan staan we toch wel op een vulkaan in de sneeuw. Het uitzicht in geweldig en we zien onze volgende bestemming al in de verte: Het Tongariro National Park.
In dit park kun je een van de mooitste een daagse tochten doen in de wereld. Fanatiek dat we zijn, boeken wij ook een shuttlebus naar het begin van de trekking. Om 6 uur staan we klaar en we betreden als eersten het park. De zon komt langzaam op en na een tijdje staan we aan de voet van Mount Doom, bij ons allen wel bekend uit de Lord of the Ring films. Iets verder klimmen we naar de top van Mount Tongariro en hebben een mooi uitzicht over de vallei.
Tijdens de tocht komen we langs vulkanische activiteit en we ruiken de ranzige eierlucht die hier gepaard mee gaat. We lopen langs een actieve vulkaan, die een jaar eerder nog is uitgebarsten, best cool.
Het volgende wat we gaan doen is skydiven, dit gaan we doen in Taupo. We boeken de duik voor een paar dagen later. Helaas voor ons krijgen we te maken met veel wind en regen op de dag dat wij gaan springen. De sprong wordt een dag uitgesteld. Intens gelukkig worden we dan ook een dag later wakker als we zien dat de blauwe lucht zich heeft gemeld in Taupo. De sprong gaat door! Na de instructies stappen we in het vliegtuig en na een half uur gaat het deurtje open. Bart mag zich als eerste naar beneden laten vallen en als tweede volgt Tatje al snel. De minuut vrije val gaat zeer snel voorbij maar het is super. Met 200 kilometer per uur donderden we naar beneden en proberen we nog even tof te doen voor de cameraman die met ons mee springt.
Vol enthousiasme stappen we uit de limosine die ons weer afzet in de stad. De video en de foto's van de sprong zijn geweldig!
We rijden door Roturua, een stad die bekend staat om de stank. De hele stad stink naar rotte eieren door de vulkanische shizzle in de stad. Na een paar uur hebben we genoeg geroken en we rijden naar Coromandel. Een mooi gebied in het Noorden van het eiland. Hier liggen we vooral op het strand en kunnen we weer werken aan onze gebruinde huid. Op het Hot Water Beach graven we als echte Duitse toeristen onze eigen spa. Door een hete steen in de grond wordt het strand verwarmd bij eb. Erg leuk, maar na een uur werd het wat druk en werd het wat te heet voor onze billetjes.
In het noordelijkste puntje van Coromandel melden wij ons weer aan het strand voor een paar dagen en doen we precies niks. In Thames gaan we nog eens een wandeltocht doen in de Pinnacles. De laatste tocht, we hebben nu toch wel genoeg gewandeld.
Na de flinke wandeltocht en het zwemmen in een meertje rijden we naar The Bay of Islands. We checken het weer even en komen tot de conclusie dat er een cycloon aankomt. Tijd voor een hostel en die vinden we in Paihia. De dagen hier doen we niet veel. Het regent de hele dag, we eten fish & chips en we kijken films met de andere mensen in het hostel. Na twee dagen is het beter en we rijden naar Doubless Bay. Een mooie camping aan het strand is de bestemming voor de komende dagen en ook hier doen we vrijwel niks.
Met een nog bruinere huid vertrekken we naar Kaitaia om vervolgens naar Noordland te gaan. Cape Reinga is het noordelijkste puntje van het land en nadat we op het meeste zuidelijke puntje stonden, staan we nu ook op het noordelijkste puntje. Erg spannend allemaal.
Tijd om Tonnie nog eens flink te testen. Eerst rijden we door een soort van beekje, de Te Paki Stream. We komen aan op 90 mile beach en hier mag je gewoon over heen rijden. Dit doen we dan ook ongeveer 2 uur lang tijdens eb en we zijn blij dat de auto ook dit heeft overleefd.
We rijden naar een bos waar de Kauri bomen staan. Dit zijn de grootste bomen, 15 meter dik, in Nieuw Zeeland en in de buurt zoeken we een camping. In de nacht proberen we kiwi's te spotten. Nee, geen stuk fruit maar een zeldzame vogel. Helaas horen we ze alleen en hebben we er geen een gezien.
Na wat stops bij een meer, een oud schoolgebouw wat nu een hostel is en het strand, rijden we terug naar Auckland. We moeten onze auto verkopen. We zijn erg blij dat we zonder al te veel problemen het gehaald hebben.
Op zaterdag proberen we het bij een carfair samen met 30 andere backpackers. Al snel kwamen we er achter dat dit niet het beste seizoen is om een auto te verkopen en slechts 2 van het hele zooitje verkopen de auto.
De carfair op zondag is een stuk populairder. Er zijn veel meer mensen die een auto zoeken en iedereen heeft weer wat hoop. Helaas is Tonnie niet erg populair en zitten we vlak voor het einde nog steeds op de motorkap. Maar dan gebeurd het. Een niet Engels sprekende Chinees vind de auto toch wel interessant, met wat gebaren en een vertaling van een man uit Hong Kong leggen we uit dat dit de beste auto is op het park. Onze nieuwe Chinese vriend vind het goed, niet wetend dat de auto soms niet start en dat er bij het rijden op een berg flink wat rook onder de kap vandaan komt. De beste man geeft ons het geld en we weten niet hoe snel we weg moeten gaan.
Met gevulde zakken gaan we Auckland in en kopen we nieuwe kleren. Ook vieren wij dit met wat pilsjes en hebben we inmiddels nog maar een dag voordat we onze rugzak moeten pakken.
Onze reis zit er zo wat op en binnen 24 uur zitten we al in het vliegtuig. Wij hebben de laatste zes maanden een geweldige tijd gehad in China, Hong Kong, Vietnam, Cambodja, Laos, Thailand, Maleisie, Singapore, Australie en Nieuw Zeeland!
We willen jullie natuurlijk bedanken voor het lezen van onze verslagen en de geweldige reacties!
Zoals we eerder al aangaven, zien we jullie allemaal op Schiphol rond een uur of 7.00.
Met een ietwat dubbel gevoel zeggen we: Tot overmorgen!
Gegroet,
Bartatje
-
01 April 2014 - 06:28
Rino:
Jongens wat is dit weer een geweldig verslag wij zien jullie donderdag 3 april op schiphol. -
01 April 2014 - 09:27
Gerv:
He boys, mooi verhaal weer! Ik sta klaar op Schiphol, tot dan! -
01 April 2014 - 10:43
Sandra:
Ik heb wel een beetje medelijden met die arme Chinees......en ik zie jullie donderdagmorgen op Schiphol
-
01 April 2014 - 10:50
Sas:
Tot bijna!! -
01 April 2014 - 11:55
Nienke:
Ik ben paraat bruder!
-
01 April 2014 - 13:00
Geke:
Mooi verslag weer,ik ben vast de eerste op schiphol!!!hahaha tot snel
-
01 April 2014 - 16:20
Femy:
Geweldige avonturen weer mannen! Ik kan me helaas niet bij het welkomst comité voegen donderdag. Maar ik wens jullie een goede reis terug en kletsen wel weer bij onder het genot van een biertje bij HTC. -
02 April 2014 - 11:03
Dini En Margreet:
Hey boys, wat een geweldig verslag weer! Maar die Chinees is wel de sigaar, best wel sneu. Ha, ha.
Goede terug reis (wel jammer dat wij niet met jullie mee reizen deze keer ha, ha).
Tot donderdag!!
-
04 April 2014 - 06:15
Kees:
Ik stond niet op Schiphol, maar heb wel ontzettend genoten van jullie verslagen!
Geniet van het lekkere weer en de mensen in NL!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
