Hong Kong en Vietnam

Geachte lezers,

Het is al weer een tijdje geleden dat wij wat van ons hebben laten hoor. Tussen de terrasjes, stranden, markten, steden en busritten door, hebben we dan eindelijk tijd gevonden voor het typen van een nieuw verslag.

Deze keer zullen wij jullie meenemen op ons avontuur in Hong Kong en Vietnam.

Laten we beginnen in Hong Kong. Na alle Chinese gekte kwamen we na een prima treinritje na 2 uur aan in Hong Kong. Het hotel bevond zich in een pand waar z'n pak en beet 200 hostels en hotels gevestigd waren. Wij hadden het geluk dat wij op de 17e verdieping een kamer hadden geboekt. Onze kamer was maar liefst 9 vierkante meter groot, en dat alles inclusief de douche en wc. Het bed was net iets te klein dus waren we wel verplicht lepeltje lepeltje te liggen. Gelukkig waren de vriendelijke Indiërs niet te beroerd om ons na 2 nachten een grotere kamer te geven, deze had gelukkig 2 bedden.

Die zelfde avond zijn we naar de Avenue of Stars geweest dat op de boulevard van Hong Kong lag. Een hoogtepunt van Hong Kong, maar wij waren al snel klaar met de handtekeningen en handafdrukken van de Aziatische sterren. Om 20.00 uur begon de grootste dagelijkse lichtshow in de wereld. Op een aantal wolkenkrabbers bewogen wat lasers, gekoppeld met wat muziek. Ook dit deed ons hart niet sneller kloppen en besloten wat lokale pilsjes te nuttigen voor het slapen gaan.

Op de tweede dag bezochten wij het hoogste uitkijkpunt van Hong Kong op Hong Kong Island. Met het veerpontje mochten wij voor een aantal cent naar de overkant en daar stapten we in een oude tram uit 1912 die ons omhoog reed. Hier boven konden we genieten van een schitterend uitzicht en konden we uitzien over heel Hong Kong. Die avond belandden we in een Irish Pub, waar wij Liverpool hebben gekeken. Het juichen voor deze club leverde ons zelfs nog een gratis pintje op van 7 euro. Helaas bleef de overwinning uit, dat had ons Champagne opgeleverd. Het maakte onze zeer fanatieke, tiets te dikke en waarschijnlijk iets te rijke expat niet veel uit.

Helaas werden wij iets te laat wakker, dus haastten wij ons naar het veerpontje. Op Hong Kong Island stapten we over op een andere boot die ons naar een ander eiland bracht. Hier hebben wij nog even kunnen zwemmen op een schitterend strand en hebben wij romantisch gedineerd aan het water.

Op onze laatste dag in Hong Kong besloten we weer naar Lantau Island te gaan. Dit keer om een visserdorp te bezoeken, ook wel het Venetië van Hong Kong genoemd. Mooi om te zien dat deze mensen puur van de visvangst leven, al is het inmiddels al zo toeristisch dat het zoeken naar witte dolfijnen ook een goede inkomstenbron is. Wij deden twee keer een poging om de dolfijnen te spotten. Helaas bleef het bij een leuk boottripje langs het eiland.
Die nacht stapten we om 5.00 uur in de taxi naar het vliegveld. China en Hong Kong was verleden tijd.

Het vluchtje naar Hanoi stelde niet veel voor en we waren bijna net zo veel tijd kwijt bij de douane dan dat wij in het vliegtuig zaten. Nadat we aankwamen in het hotel, besloten we eens rustig door de oude buurt te lopen. We moesten wachten op onze grote vriend Rick, die pas rond een uur of 18.00 zou landen. Beiden hadden we toch wat last van de rug gekregen en dus stapten we in een massagesalon. Een uur laten kwamen we als herboren naar buiten en proeften we nog maar eens een plaatselijk pilsje. De mensen in Vietnam zijn vrij aardig en behulpzaam en zijn ze minder asociaal dan de Chinezen. Onze eerste indrukken zijn dan ook prima. Om een uur of 20.00 stapte Rick onze hotelkamer in met een kleine jetlag.

Onze eerste dag met z'n driëen werd besteed aan het bekijken van de stad. Het leek ons wel bijzonder interessant om het gebalsemde lichaam van Ho Chi Minh te bekijken in zijn Mausoleum. Helaas konden wij niet checken of zijn sikje er ook nog aan zat. Het gebouw was helaas dicht. Het nabij gelegen museum werd nu bezocht, maar dit viel ietwat tegen.

Na de lunch bezochten we een oude gevangenis. Begin 1900 bouwden de Fransen deze beruchte gevangenis om de Vietnamnese politieke gevangen in te stoppen. In de Vietnam oorlog werd ditzelfde gebouw gebruikt om de Amerikanen in gevangen te houden. Zo heeft ook de presidentskandidaat John Mc Cain hier vast gezeten en kun je zijn kleren en parachute bekijken.

In de avond vonden wij een eettent waar we zelf ons eten moesten klaar maken op een soort van BBQ. Na dit geslaagde avondmaal hebben we de rest van de avond doorgebracht in een Belgische bar.

Een van de meest populaire tripjes in Vietnam is een cruise in Halong Bay. In de ochtend werden wij opgehaald door onze guide en werden we naar ons schip gereden, waar wij de komende 2 dagen op verblijven. Nadat de beste man ons alles heeft geleerd over Vietnam schoven we in de middag aan voor de lunch op onze boot. Het werd al snel duidelijk dat we hier niks te kort kwamen. Vrijwel alles wat er in de zee rondzwemt of loopt kregen wij op onze bordjes en schoven we regelmatig een oester of garnaal naar binnen.

Na het eten bezochten we met onze groep een grot en zijn we wezen kayakken door alle rotspartijen. In de avond was er niet heel veel te doen op onze boot en zochten onze bijna bejaarde reisgenoten vroeg het bed al op. De tweede dag begon dan ook vroeg en stonden we kwart voor 7 klaar om met een vissersboot een klein tripje te maken door een soort van grot. De rest van de dag hebben we genoten van de zon en van het uitzicht op het dek. Ook hebben we geleerd hoe we loempia's moeten maken en na de laatste lunch reden we terug naar Hanoi.

We hadden welgeteld nog een uur over in ons hostel om om te kleden en om wat eten te zoeken. De mevrouw op de hoek van de straat voorzag ons van een bord avondeten. We werden daarna opgehaald door een bus die ons naar de slaapbus bracht. Onze eerste ervaring met de slaapbus was, laten we zeggen, een groot avontuur. We vonden nog 3 'bedden' naast elkaar achterin de bus, naast de 'wc'. Al snel begrepen wij waren deze iets te krappe plekjes nog vrij waren. Niet alleen de lucht van de wc of de te kleine slaapplek verstoorde onze nachtrust, achterin de bus werden we nog wel eens richting plafond geslingerd. Deze busrit duurde gelukkig maar 17 uur. Het verwisselen van een band was overigens heel bijzonder. Het begrip klapband komt hier wel wat vaak voor.

Geheel uitgerust kwamen we aan in Hue. Fanatiek als we zijn, gingen we meteen op onderzoek uit in de stad. De beste manier hiervoor is op een scooter. Voor een paar dollar kun je in Vietnam een prima scooter huren. Helaas voor ons ging het vrij hard regenen en keerden we een tijd later zeiknat terug naar ons hotel. Wel hebben we de Verboden Stad van Hue gezien. Een kopie van het optrekje in Beijing, alleen was deze niet gerenoveerd.

Ook de tweede dag huurden wij een scooter en reden we over highway 1 naar Bach Ma. Het nationale park schijnt vrij mooi te zijn en dus deden we een poging om wat van de natuur te zien. Na een leuke en mooie rit kwamen we aan in het park en mochten wij lopen naar de top van de berg. Dit betekende een tochtje van 19 kilometer lang, gemiddeld 10 procent. Vanwege de tijd ( de zon gaat rond 18.00 uur onder) besloten we halverwege terug te gaan zodat we nog voor zonsondergang terug konden naar Hue.

Het stuk van Hue naar Hoi An is niet heel lang, 160 km. We besloten met de scooter te reizen in plaats van de bus. Dit bleek een zeer goede keus. Om 9.00 uur vertrokken we en was het al ongeveer 30 graden. Het eerste stuk was het zelfde als de dag er voor, maar daarna trotseerden wij met onze scooters de bergen. Vooral de Van Hall Pass was erg mooi en ook het rjiden langs het strand in Da Nang was niet heel vervelend. Lichtelijk verbrand arriveerden we in Hoi An in ons guesthouse. De mensen waren erg vriendelijk en we konden met het fietsje naar het centrum.

Ook de dag erna pakten wij de fiets en gingen we naar het centrum. Hoi An staat bekend om het maken, en vooral om het kopiëren van kleren. Ze maken hier alles op maat. We besloten om niet de kleine tempeltjes in te gaan, maar lieten wat kleren op maat maken.
Rick koos voor een mooi overhemd, Bart en Tatje lieten een mooie zwembroek aanmeten. Een dag later konden wij ze al ophalen.
In Hoi An zijn ze ook gek op Happy Hour. Gemiddeld is het hier van 11.00 tot 23.00 uur Happy Hour, maar dit kan ook nog wel eens uitlopen. We ontmoetten een aantal Noren, waar wij de rest van de avond mee aan de praat raakten. Nadat Happy Hour afgelopen was, gingen we allemaal naar een andere kroeg. Ook hier maakten we wat nieuws mee. Op de bar hadden ze een laptop neergezet waarop iedereen muziek kon draaien. YouTube stond aan en je kon draaien wat je wou.

De volgende dag konden wij onze op maat gemaakte zwembroeken ophalen en gingen we met de fiets naar het strand. We hadden een rustig stukje strand gevonden waar niemand anders was, zo konden we in alle rust onze nieuwe zwembroeken testen. Die avond hebben we rustig een spelletje pool gespeeld en gingen we wat eerder naar bed.

Opnieuw was het tijd voor een scootertocht, deze keer naar My Son. Dit oude dorp is in het verleden platgebombadeerd en is er niet heel veel van over. Het was mooi om te zien, maar het was vooral bloedheet die dag. Die avond mochten wij weer plaatsnemen in een nachtbus naar Nha Trang. Deze keer hadden we betere plekken in het midden van de bus.

Om 6.30 uur konden we gelukkig al inchecken en na wat rust gingen we naar het strand. Nha Trang is vooral een Russische strandbadplaats. Overal waar je kijkt zie je iets te dikke Russen en zijn zelfs de menukaarten in het Russisch.
Op een eiland niet ver van het strand zagen we 'Vinpearl' staan. Dit blijkt een eiland te zijn met een resort, golfbaan, waterpark, underwater world en een attractiepark. Op onze tweede dag bezochten wij het eiland.
Deze hele dag gingen we als kleine kinderen van grote waterglijbanen, speelden we in de spelletjeshallen en gingen we van de ene attractie naar de andere.
In de avond spraken we af met onze Noorse vrienden die inmiddels ook in Nha Trang waren. Na een gezellige avond kwamen we wat laat thuis.
Na het wakker worden liepen we maar naar het strand om even bij te komen. Ook boekten we de bus naar Saigon/ Ho Chi Minh stad.

Dit is onze laatste dag in Nha Trang, straks vertrekken we verder naar het zuiden en is het bijna tijd om naar Cambodja te gaan.

Onze excuses voor het lange verslag. Wellicht zullen we het volgende verslag iets sneller maken.

Wij gaan nog even kijken of we nog iets bruiner kunnen worden. Maar dat moet lukken met de 35 graden van vandaag.

Gegroet,

Rick, Tatje en Bart