Saigon, Cambodja en Laos

Beste mensen,

Inmiddels is het al weer bijzonder lang geleden dat wij een verslag hebben getypt. Dus het werd wel weer eens tijd om jullie op de hoogte te brengen van al onze avonturen.

Onze laatste stop in Vietnam was Saigon in het zuiden van Vietnam. Hier probeerden we direct naar de Cu Chi tunnels te gaan, maar dit was helaas niet meer mogelijk. We besloten naar het War Remnants Museum te gaan waar we wat leerden over de Vietnam oorlog, die in Vietnam de Amerikaanse oorlog wordt genoemd. Hier zagen we onder andere zieke foto's van de slachtoffers van Agent Orange en van de oorlog zelf.

De dag hierna zijn we met een busje naar de Cu Chi tunnels gegaan en zagen we een mooie propaganda video. Hierna zagen we de verschillende manieren hoe ze de Amerikanen wisten te misleiden en in de val wisten te lokken met de tunnels. Uiteindelijk mochten we zelf 100 meter door de bloedhete tunnel kruipen en dat was inderdaad, vrij krap.

We besloten nog een pitstop te maken in de Mekong Delta, maar voordat we konden gaan hebben we de ochtend doorgebracht op het politiebureau, aangezien de mobiel van Rick vakkundig uit zijn handen werd gejat die avond ervoor. Uiteindelijk kwamen we aan in een dorpje in de Delta en besloten we direct een kleine tour te doen. Met een guide deden we een Vietnamese proeferij waarbij we verschillende soorten thee, fruit, snoep en slokje Snakewine hebben geproefd. Hier hebben we ook een python om onze nek gehad, hebben we een kokosfabriek gezien en hebben we een vuurvliegje in een flesje mogen ontvangen.

De tweede dag hebben we een stukje gefietst om vervolgens een potje biljards te spelen met een local, in zijn tuin. Na het drinken en eten van een vers geplukte kokosnoot gingen we terug naar Saigon voor een nacht.

De volgende ochtend was het tijd om naar Cambodja te gaan. De grensovergang naar Cambodja was vrij interessant. In een zaal met een aantal honderd man werden de verschillende paspoorten omhoog gehouden en werden ze naar de zaal naar achter doorgegeven als die van jou was. In Phnom Penh hebben we de eerste avond maar even gekeken hoe het nachtleven daar was. Dat was vrij goed, waardoor wij de volgende dag bijzonder weinig hebben uitgevoerd.

De derde dag gingen we naar de Killing Fields, de plek waar duizenden mensen zijn vermoord en in massagraven zijn gegooid tijdens het Pol Pot regime. In Cambodja waren er 300 van dit soort kampen en is ongeveer een derde van de bevolking vermoord of verhongerd. Erg indrukwekkend om dit te zien en vooral om de afschuwelijke verhalen te horen op de headset.
Na de Killing Fields hebben we geschoten met een AK 47 en een M16. Was super vet om een keer te doen, al waren de te dure kogels zo weer op.

De laatste stop was de Tuol Sleng gevangenis, de plek waar de gevangen zaten voordat ze naar de Killing Fields werden gebracht.

Op de laatste dag in deze stad hebben we wat rondgelopen, hebben we het paleis gezien en hebben we in de avond de film The Killing Fields gekeken in een vrij baasachtige bioscoop. We konden er namelijk liggen.

De tweede stop in Cambodja was Siem Reap, waar alles in het teken staat van de tempels. We werden om 5 uur opgehaald om naar Ankor Wat te gaan voor de zonsopkomst. Helaas voor ons veel wolken en stonden we onnodig vroeg in Ankor Wat. Dit is een super grote tempel, en het kostte flink wat tijd om hier door heen te gaan. Dit is dan ook het grootste religieuze gebouw ter wereld. De tuk tuk meneer bracht ons vervolgens de hele dag naar de meest grote en mooie tempels die er te vinden waren op het complex. Na ongeveer 6 uur hadden wij genoeg tempels gezien.
Onze voetjes waren wat aangeslagen na al dat gesjouw in de tempels waardoor wij belandden in een fish massage. Dit was, uhm, interessant, vooral de eerste paar minuten. Na een uur hadden we schone voeten en waren de vissen uitgegeten en was het tijd om ook hier het nachtleven te ontdekken.

Ook dit ging weer vrij goed, waardoor de dag erna in het teken stond van souvenirs kopen, kaartjes op de post doen en afscheid nemen van Rick. Hij ging terug naar Nederland en wij gingen door naar Kratie.
Ook deze busrit wat vrij interessant en duurde bijzonder lang. We hadden het geluk om 13 uur te reizen over 380 kilometers.
In de bus ontmoetten we Danielle en met z'n 3en dolfijnen gingen we dolfijnen spotten in de Mekong. De dolfijnen waren wat schuw en kwamen niet ver boven water, maar we hebben ze toch veel gezien. In de middag hebben we gefietst en het eiland verkend.

Dan nu tijd voor Laos, het laatste land in dit interessante verhaal.
De rit verliep weer niet soepel, waardoor we uiteindelijk met 5 Nederlanders en twee Tjechen bij de grens belandden. Hier wilden de mannetjes van douane wat extra geld te verdienen door twee hele dollars te vragen voor een stempel. We dachten echter van niet en na veel glimlachen en een half uur wachten kregen we dan toch onze paspoorten terug. Wij wonnen en iets later waren we in Don Det, 4000 islands.

De eerste dag begon voor Bart met een zonsopkomst in een hangmat en ook even later was de rest van de groep wakker. De fiets, duidelijk ons favoriete vervoersmiddel, werd weer gehuurd en we fietsten naar de watervallen. Na een leuke avond gingen we de dag later al weer weg met Danielle richting Takheak.

In de catergorie 'interessante busritten' willen we deze jullie niet onthouden. Na een aantal uur belandden we in een local bus die overal stopte waar het maar kon. Bart kreeg gelukkig een dronken local van 70 naast zich die besloot om een gesprek te starten in zijn eigen taal. Na dit zeer boeiende gesprek, waarin hij schijnbaar veel grapjes maakte, de man had de grootste lol, stopten we voor het inladen van een aantal varkens.
Het bagageruim werd leeggemaakt en een voor een werden de varkens in het ruim gegooid. Tijdens het rijden hoorden wij de ongeveer 40 varkers heen en weer gaan. Een kleine 10 minuten later stopten we weer en dit keer werden nog eens twee trucs met varkens ingeladen. Inladen was het echter niet. De mannen op de bus vingen de aangegooide biggetjes op met een zak en als hier ongeveer 12 biggen in zaten, werd de zak vastgeknoopt op het dak. We vervolgden de reis in een vrij smerige stank, maar met 100 biggen naar Takheak. We sliepen hier maar 1 nacht en in de ochtend gingen we naar Konglor.

Toen we rond 15.00 uur aankwamen konden we nog met een bootje door de Konglor Cave. Dit is een tunnel van ongeveer 7 kilometer waar je door heen vaart. Enkel het licht van het lampje op je voorhoofd zorgde voor wat zicht. Toen we uiteindelijk het licht weer hadden gevonden, sliepen we in een homestay. Bij een gezin thuis kregen we een soort van matras en kregen we wat traditioneel eten. Niet te vreten, maar met een glimlach hebben we een goede poging gedaan zoveel mogelijk weg te krijgen. om 21.00 ging het licht uit en was het dus bedtijd.
Het ontbijt stond rond 6 uur weer klaar, we bedankten de mensen voor deze mooie ervaring en gingen met de bus naar Vang Vieng.

De tijd zit er op. Wij moeten weer gaan. In het volgende verslag meer avonturen in Laos. Wij vertrekken zometeen naar Thailand.

Bedankt voor het lezen maar weer en de groetjes thuis.

Bart en Tatje